Tematem seminarium było historyczne dziedzictwo Andreasa Hindenberga - genialnego XVII-wiecznego inżyniera i kartografa, który w 1636 roku przedstawił obraz Górnego Śląska na rękopiśmiennej, wielkoformatowej mapie wolnego pszczyńskiego państwa stanowego.

Mapa Hindenberga stanowi niezwykle cenny zbiór informacji z okresu zmian klimatu prowadzących do małej epoki lodowej, który pozwala nam uzyskać odpowiedzi na wiele obecnie zadawanych pytań związanych z adaptacją do skutków zmian klimatu. Współczesne technologie informatyczne pozwalają na pozyskanie informacji o zmianach zachodzących w środowisku i zagospodarowaniu przestrzennym, stanowiąc drogowskaz dla współczesnych i przyszłych działań np. służących rozwojowi błękitno-zielonej infrastruktury w dobie przeobrażania się klimatu.

Mapa Andreasa Hindenberga, choć mało znana w Polsce, jest jednym z najważniejszych zabytków kartograficznych na świecie, co zapewniło jej miejsce na Polskiej Liście Krajowego Programu UNESCO - "Pamięć Świata". Jest ona niezwykle cennym zabytkiem kultury materialnej Górnego Śląska, który powinien być znany w całej Polsce. Wartość poznawcza mapy Hindenberga pozwala na "cyfrowe" przeniesienie się do czasów, gdy na prezentowanym terenie dominowały lasy, pola uprawne i zbiorniki wodne - pożądana dziś zielono-błękitna infrastruktura - a po pszczyńskich lasach spacerował Andreas Hindenberg.

W seminarium udział wzięli naukowcy z Instytutu Historii Uniwersytetu Śląskiego, Śląskiego Centrum Wody UŚ, Archiwum Państwowego w Katowicach, przedstawiciele Urzędu Marszałkowskiego, Górnośląsko-Zagłębiowskiej Metropolii, Regionalnego Instytutu Kultury im. Wojciecha Korfantego, śląskich placówek muzealnych i naukowych.

Przy wykorzystaniu współcześnie dostępnych technologii informatycznych mamy możliwość porównania informacji z map historycznych i współczesnych o zmianach zachodzących w środowisku i zagospodarowaniu przestrzennym, stanowiąc wskazania dla obecnych i przyszłych działań, mających służyć rozwojowi BZI w dobie przeobrażania się klimat.